april 14, 2016
Behalve een M-health wallet hebben de mensen in Kibera vaak geen andere vorm van sparen of verzekeren voor ziektekosten. Hun inkomen is daarvoor te onzeker.
Caroline Akinyi, inwoonster van de sloppenwijk Kibera in Nairobi, weduwe en moeder van twee tieners, herinnert zich hoe ze op een dinsdagmorgen afgelopen februari van huis ging om naar haar werk te gaan, maar uiteindelijk in het ziekenhuis terecht kwam.
Caroline runt een kleine kapsalon. Haar inkomen is afhankelijk van het aantal klanten dat ze heeft. “Als je een bedrijf runt heb je goede dagen en slechte dagen; er is geen garantie dat je elke dag iets zult verdienen.” Caroline’s vriendin is haar zakenpartner en aan het eind van de maand delen ze de huur en de waterrekening van de zaak.
Die dinsdag stond ze als gewoonlijk bij de bushalte toen de bestuurder van een busje de macht over zijn stuur verloor. Hij moest uitwijken voor een motor die op de verkeerde weghelft reed. Caroline zag het busje plotseling haar kant op komen. Gelukkig remde de chauffeur uit alle macht en lukte het hem zijn busje te stoppen, maar hij had haar toch geraakt. Ze werd met spoed naar de spoedeisende hulp van Kenyatta National Hospital (KNH) gebracht. “Ik was flauwgevallen en toen ik bijkwam, lag ik in het ziekenhuis” herinnert Caroline zich.
Hoewel Caroline er zonder ernstige verwondingen vanaf kwam, stelde de arts vast dat haar bloeddruk veel te hoog was. “Hij zei dat het vermoedelijk door de shock van het ongeluk kwam dat mijn bloeddruk plots zo hoog was,” vertelt ze. Caroline maakte zich zorgen. Spoedeisende hulp is gratis, maar de arts vond dat ze direct met medicijnen moest beginnen. Caroline had nog geen 100 Ksh bij zich, net genoeg om de busrit van en naar het werk te betalen. Ze wist wel dat ze geld had in haar M-health wallet, maar omdat het KNH nog geen deelnemer aan het M-health programma is, kon ze er dus geen gebruik van maken. Met de hulp van een vriendin ging ze naar een kliniek waar ze wel met haar M-health wallet kon betalen, en kocht de voorgeschreven medicijnen.
Caroline kon een week niet werken en dat had gevolgen voor haar financiën. Als alleenverdiener is het lastig rondkomen. Naast de kosten voor de huur en het eten, spaart ze bij twee spaargroepen (chama’s), voor het schoolgeld van de kinderen en de huur voor de salon. Die maand kon ze het geld voor de huur van de salon niet bij elkaar krijgen. Haar zakenpartner hielp haar door de kosten van de maand februari voor te schieten. Door het ongeluk moest ze haar spaargeld aanspreken want het schoolgeld moest worden betaald. Ze moest geld lenen van de chama om ervoor te zorgen dat haar kinderen niet naar huis zouden worden gestuurd.
Na een maand medicijnen slikken ging Caroline voor nacontrole naar het KNH. Haar bloeddruk was goed. Ze slikt nu geen medicijnen meer en is weer terug in haar salon, waar ze hard werkt om voor haarzelf en haar kinderen een beter bestaan op te bouwen.
